Uncategorized Archives - Istanbul Care

Category: Uncategorized

Turqi, shpenzimet në shëndetësi tejkaluan 35,4 miliardë dollarë në vitin 2019

TurkStat raportoi se 48,2 për qind e shpenzimeve shëndetësore ishin shpenzuar për spitalet, duke u pasuar nga shitja me pakicë dhe ofruesit e tjerë të mallrave mjekësore me 25,8 për qind dhe ofruesit e kujdesit shëndetësor ambulator me 11,9 për qind.

Ankara

Shpenzimet në shëndetësi në Turqi shënuan një rritje prej 21,7 për qind në vitin 2019 krahasuar me vitin e mëparshëm, duke arritur në 201,3 miliardë lira turke (35,44 miliardë dollarë), transmeton Anadolu Agency (AA). Sipas zyrës statistikore TurkStat, “përqindja e shpenzimeve aktuale shëndetësore ndaj shpenzimeve totale shëndetësore të vitit 2018 ishte 93,8 për qind, ndërsa të shpenzimeve të vitit 2019 ishte 93,4 për qind”. TurkStat njoftoi se shpenzimet shëndetësore për kokë banori në vitin 2019 arritën në 2.434 lira turke (428 dollarë), duke shënuar një rritje prej 19,9 për qind. Proporcioni i shpenzimeve totale shëndetësore i Prodhimit Bruto të Brendshëm (PBB) të Turqisë vitin e kaluar ishte 4,7 për qind, ndërsa në vitin 2018 ushte 4,4 për qind. “Shpenzimet e shëndetësisë nga xhepi i familjeve për trajtim, farmaci dhe të tjera arriti mbi 33,6 miliardë lira turke (5,9 miliardë dollarë, duke shënuar një rritje prej 17,4 për qind në vitin 2019 krahasuar me një vit më parë”, tha TurkStat. Proporcioni i shpenzimeve shëndetësore të qeverisë së përgjithshme ndaj shpenzimeve shëndetësore ishte 78 për qind vitin e kaluar, ndërsa në vitin 2018 ishte 77,5 për qind. TurkStat po ashtu raportoi se 48,2 për qind e shpenzimeve shëndetësore ishin shpenzuar për spitalet, duke u pasuar nga shitja me pakicë dhe ofruesit e tjerë të mallrave mjekësore me 25,8 për qind dhe ofruesit e kujdesit shëndetësor ambulator me 11,9 për qind.

Studiuesi turk dizajnon pajisje mjekësore që shpëton jetë

Njerëzit që vuajnë nga pamjaftueshmëria e avancuar kardiake ose pulmonare do të përfitojnë nga pajisja e zhvilluar në Universitetin Dokuz Eylul në Izmir.

Ankara

IZMIR (AA) – Një studiues turk në Universitetin Dokuz Eylul në Izmir ka dizajnuar një makinë portative të pompimit të gjakut, e cila pritet të shpëtojë jetën e njerëzve që vuajnë nga pamjaftueshmëria e avancuar kardiake ose pulmonare. Profesor Erdem Silistreli, i cili ushtron profesionin e kardiologut për 28 vite, ka projektuar pajisjen së bashku me ekipin e tij prej nëntë personave pas pesë viteve punë të rëndë edhe përkundër orarit të tij të ngjeshur në spital. Pajisja, e cila është vetëm rreth 20 centimetra në gjatësi, mund të heqë mpiksjet e gjakut nga trupi dhe të kthejë gjakun e oksigjenuar tek pacientët. Specialistët e shëndetësisë mund ta përdorin atë kudo meqenëse ajo është portative, e ndryshme nga ato ekzistuese, të cilat janë të rënda dhe joportative. Pacientët në gjendje të rëndë nuk do të duhet të presin për të shkuar në spital për të marrë trajtim me këtë pajisje, gjë që do të reduktojë rreziqet e tyre. “Është hera e parë që një pajisje e tillë praktike dhe portative të projektohet në Turqi”, tha Silistreli për Anadolu Agency (AA). Zakonisht, pacientët, të cilët janë në kushte kritike dhe kanë nevojë për reagim të menjëhershëm dhe njësi për mbajtje në jetë, përfundojnë duke pritur për t’u hospitalizuar, gjë që kërcënon jetën e tyre. Sipas shifrave të Universitetit Dokuz Eylul, rreth 3.000 njerëz me pamjaftueshmëri të avancuar kardiake ose pulmonare në Turqi kanë nevojë reagim të tillë. Nevojat e shumë prej tyre nuk plotësohen menjëherë pasi makinat janë të shtrenjta dhe të paarritshme. Megjithatë, pajisja e re mund t’i ndryshojë këto fakte së shpejti. Prodhimi pritet të realizohet brenda një viti “Kjo është një makinë që shpëton jetë, pasi ajo mundëson reagim të menjëhershëm te njerëzit që mbyten në një lumë ose kanë sulm në zemër në rrugë ose gjatë marrjes së pacientëve në spitale me ambulanca ose helikopterë”, thotë Silistreli. Pajisja portative mund të përdoret gjithashtu si një njësi për mbajtje në jetë nëpër spitale, gjë që mund të ndihmojë pacientët me pamjaftueshmëri të avancuar kardiake ose pulmonare. “Qëllimi ynë është po ashtu të bëjmë pajisjen të lehtë për t’u përdorur”, shtoi Silistreli. Ndërkaq, Erdal Celik, rektori i Universitetit Dokuz Eylul, përshëndeti projektin duke thënë se do të ishte më praktike të përdoret pajisja, e cila gjithashtu pritet të kushtojë më pak se ato ekzistuese. Një protokoll paraprak lidhur me pajisjen është nënshkruar në Universitetin Dokuz Eylul me firmën mjekësore Alvimedica nga Stambolli. Leyla Alaton, kryetare e Alvimedica, tha për AA se planifikojnë që projektin ta realizojnë brenda një viti. Alaton tha se firma gjithashtu ka në plan ta eksportojë pajisjen e pompimit të gjakut. Nga ana tjetër, Ismail Tuna, drejtor i përgjithshëm i kompanisë mjekësore Alvimedica, tha se pajisja do të lehtësojë qasjen në shëndetësi jo vetëm në Turqi, por edhe në botë. “Nëpërmjet kësaj pajisjeje, ne do të kontribuojmë në zgjatjen e jetëgjatësisë”, u shpreh ai. Ende nuk dihet saktësisht se sa do të kushtojë pajisja sapo të futet në prodhim. Megjithatë, zyrtarët thonë se kostoja e pajisjes pritet të jetë 50 për qind më e ulët se e atyre ekzistuese.

Shëndeti, Turizmi dhe Turqia 2

Shqisa e shikimit, problemet më të përhapuria të syve dhe trajtimi mjekësor i tyre…

“Drita e syve është jetë, frymëzim, takim. Të shikosh do të thotë të kesh… Stinët janë nën urdhrat e tij me të gjitha funksionet e tyre, ndërsa ngjyrat në shërbim të tij me të gjitha nuancat. Lulet çelin për të. Agimi për atë shkëlqen. Gutenbergu prandaj e shpiku shtypshkronjën. Hugoja të gjitha vjershat i ka shkruar që ai t’i lexojë. Të gjitha gratë e qytetit për atë vishen e zbukurohen. Për atë janë edhe buzëqeshjet e fëmijëve.” Këto fjalë, që përshkruajnë plot sinqeritet shqisën e shikimit, i përkasin shkrimtarit dhe mendimtarit turk Cemil Meriç, i cili i ka derdhur ato në letër në moshën 38-vjeçare, menjëherë pasi humbi aftësinë e shikimit dhe u zhyt në errësirë absolute. Shikimi është ndoshta shqisa jonë më e rëndësishme. Ndërsa sytë, organet që mundësojnë shikimin tonë, janë ndër më të rëndësishmit e njeriut. Me anë të syve perceptojmë mjedisin, në të cilin jetojmë; njohim botën dhe arrijmë të dallojmë bukuritë e natyrës. Faktikisht, të shikosh është puna më e thjeshtë në botë për pjesën dërrmuese të njerëzve. Në mëngjes zgjohemi nga gjumi dhe porsa hapim sytë shikojmë mjedisin, sendet apo njerëzit që na rrethojnë. Për të parë, s’na duhet të bëjmë asnjë përpjekje tjetër veçse të ngremë qepallat! Mirëpo, vallë a është gjithnjë e kthjellët dhe e shndritshme bota, që ne shikojmë kur hapim sytë? Fatkeqësisht përgjigjja e kësaj pyetjeje është “jo”. Sipas statistikave të Organizatës Botërore të Shëndetësisë (OBSH), rreth 300 milionë persona anembanë rruzullit tokësor kanë probleme me shikimin; afro 40 milionë prej të cilëve për fat të keq jetojnë në një botë të errët, pra e kanë humbur plotësisht dritën e syve. Sëmundjet shkaktare të çrregullimit vizual apo të humbjes së plotë të aftësisë së shikimit janë të shumta. Por gati gjysma e problemeve të shikimit në shkallë botërore vijnë si pasojë e defekteve refraktive (të metat e përthyerjes së rrezeve të dritës në sy). Edhe pse është një temë paksa teknike, tani do të përpiqemi t’ju shpjegojmë shkurtimisht se çfarë janë defektet refraktive. Që sytë të shikojnë, rrezet e dritës duhet të përthyhen dhe të grumbullohen në shtresën e ndjeshme ndaj dritës dhe ngjyrave, që gjendet prapa syrit dhe quhet retinë. Kornea dhe thjerrëza, të cilat ndodhet në pjesën e përparme transparente të syrit, mundësojnë përthyerjen e rrezeve të dritës. Retina percepton figurën e formuar nga rrezet e dritës dhe nëpërmjet nervit optik ia përcjell atë trurit. Në defektet refraktive, forma e syrit është prishur dhe për këtë arsye organi nuk ka më aftësinë e nevojshme për të realizuar përthyerjen e duhur të rrezeve të dritës; prandaj pamja nuk është më e kthjellët. E thënë ndryshe, kemi të bëjmë me mosfokusimin e plotë të rrezeve të ditës në qendrën e shikimit, që si pasojë nuk mundëson një shikim të qartë. Defektet refraktive ndahen në katër lloje të ndryshme, në varësi të pikës së reflektimit të dritës në pjesën e pasme të syrit: Miopia, hipermetropia, astigmatizmi dhe presbiopia. Miopia është një e metë e shpeshtë dhe përgjithësisht e trashëguar e syrit, që shkaktohet në rastet kur boshti i syrit është më i gjatë sesa te syri normal. Në ketë rast, njerëzit shikojnë qartazi vetëm objektet afër tyre, kurse ato larg nuk i shikojnë qartë meqë rrezet e dritës priten përpara retinës e jo në të. Miopia vihet re kryesisht në grupmoshën 8-12 vjeç dhe avancon ndërmjet moshës 10-20 vjeç, kur trupi dhe organet e njeriut rriten me shpejtësi. Ndërsa pas moshës 20 vjeç, përgjithësisht miopia nuk pëson ndryshime të konsiderueshme. Njerëzit e tillë duhet të përdorin syze me thjerrëza shpërndarëse – konkave. Hipermetropia është një defekt refraktiv i karakterizuar nga shkurtimi i boshtit të syrit, që nga ana e tij shkakton formimin e imazhit përtej retinës. Këta individë nuk shohin qartë objektet e afërta, ndërsa vështrimi në largësi është normal. Korrigjimi i këtij problemi realizohet nëpërmjet përdorimit të syzeve me thjerrëza përmbledhëse – konvekse. Sipas mjekëve okulistë, hipermetropia është një e metë përgjithësisht e trashëguar, ashtu si dhe miopia. Presbiopia vjen si pasojë e humbjes së elasticitetit të thjerrëzës së syrit. Kjo e metë shfaqet tek njeriu pas moshës 40 vjeç dhe manifestohet me humbjen e aftësisë së syrit për të parë mirë në afërsi. Korrigjohet me përdorimin e syzeve me thjerrëza të forta përmbledhëse gjatë leximit. Astigmatizmi është një e metë vizuale, që karakterizohet nga deformimi i korneas dhe çrregullimi i harmonisë së thjerrëzës. Kjo e fundit reflekton në mënyrë të parregullt rrezet, që duhet të mbërrijnë në retinë; kështu që shikimi i personit nuk është më i qartë. Ky problem mund të korrigjohet me përdorimin e syzeve me thjerrëza speciale. Kirurgjia është një tjetër mënyrë për të zgjidhur këtë problem. Miopia, hipermetropia, presbiopia dhe astigmatizmi, defekte refraktive këto që u përpoqëm t’i shpjegojmë me pak fjalë, nuk janë sëmundje por vetëm çrregullime. Deri pak kohë më parë, syzet dhe lentet e kontaktit ishin metodat më të përhapura për korrigjimin e defekteve refraktive. Këto dy mjete (syzet dhe lentet e kontaktit) mundësojnë fokusimin e rrezeve të dritës në retinë, duke e ndihmuar kështu personin për të përfituar shikim të kthjellët. Çrregullimet në fjalë, që deri pak kohë më parë korrigjoheshin vetëm nëpërmjet syzeve, tashmë eliminohen edhe me anë të metodave kirurgjike. Falë kirurgjisë refraktive, pra operacioneve me laser, mundësohet fokusimi i rrezeve të dritës në qendrën e shikimit. Metoda e ndërhyrjes me laser është një instrument kirurgjik, që shërben për trajtimin e të metave refraktive nëpërmjet ristrukturimit të sipërfaqes së korneas, e cila gjendet në pjesën e përparme të syrit dhe është shtresa e parë, ku realizohet përthyerja e rrezeve të dritës. Kirurgjisë refraktive i janë nënshtruar deri më sot të paktën 40 milionë njerëz anembanë botës. Ajo është një metodë e sigurt dhe eliminon plotësisht ose pjesërisht defektet refraktive. Turqia është një vend mjaft ambicion për sa i takon aplikimit të kirurgjisë refraktive, që njihet gjerësisht edhe si operacioni i syve me laser dhe që përdoret në trajtimin e të metave të përthyerjes së rrezeve të dritës në sy. Operacionet e syve me laser janë një nga fushat e mjekësisë, që i kanë dhënë start turizmit shëndetësor në Turqi. Një numër i madh spitalesh dhe klinikash turke të specializuara në këtë fushë, mirëpresin prej më shumë se një dekade pacientë nga vende të ndryshme të botës. Pas ndërhyrjeve jashtëzakonisht të suksesshme, pacientët i lënë syzet apo lentet e kontaktit në Turqi dhe kthehen të lumtur në vendet e tyre. Ndërsa çmimet e operacioneve të syve me rreze laser në Turqi luhaten nga 1.000 – 2.000 euro.

Shëndeti, Turizmi dhe Turqia 1

Transplantimi i organeve, një zhvillim mjekësor që ndër shekuj ka zbukuruar ëndrrat e njerëzimit në lidhje me përjetësinë…

Zhvillimet mjekësore dhe teknologjike të kohëve moderne i mundësojnë njerëzimit një jetë më të gjatë dhe cilësore. Një nga çështjet shëndetësore, që po vazhdon të avancojë paralelisht me këto zhvillime, është edhe transplantimi i organeve. Falë përparimit të shënuar veçanërisht brenda 50 viteve të fundit në lidhje me këtë lëmë, tashmë kalojnë një jetë më të shëndetshme edhe pacientët, të cilët në të kaluarën e afërt nuk kishin as shansin për të mbijetuar. Transplantimi i organeve është një fakt, që ndër shekuj ka zbukuruar ëndrrat e njerëzimit të bindur se mund të arrinte përjetësinë duke zëvendësuar me të reja pjesët e vjetërsuara të trupit. Mitologjia dhe legjenda të ndryshme thonë se transplantimi i organeve dhe indeve nga një njeri tek tjetri është realizuar për herë të parë në shekullin e 5-të p.e.s. Ndërsa historia e shkencës na sqaron se hulumtimet dhe operacionet për zëvendësimin e një organi të sëmurë apo jofunksional me një të ri dhe të shëndoshë shtrihen deri në shekullin e 17-të. Shkencëtarët i kanë intensifikuar punimet e tyre mbi këtë fushë veçanërisht duke filluar nga qindvjeçari i 19-të. Ata kanë realizuar teste të panumërta për transplantimin e organeve nga kafshët tek njeriu dhe nga njeriu tek njeriu. Por fatkeqësisht rezultatet ishin të dështuara në shumicën e rasteve, gjë kjo që nisi të ndryshojë në vitet e para të shekullit të 20-të. Në fillim të viteve 1900, transplantimet e para të suksesshme ishin ato të korneas dhe lëkurës. Kurse zhvillimi i vërtetë dhe më i rëndësishëm në lidhje me transplantimin e organeve u regjistrua në vitin 1954, kur kirurgu amerikan Xhozef Mërrej (Joseph Murray) i transplanton një pacienti veshkën e vëllait të tij binjak. Këtë herë rezultati ishte i suksesshëm dhe pacienti arriti të mbijetojë. Operacioni i realizuar nga Dr. Mërrej mbeti në historinë e mjekësisë si transplantimi i parë i suksesshëm i një veshke. Sot mund të transplantohen shumë organe të trupit të njeriut dhe kjo falë zhvillimit, që është shënuar në shkencën e mjekësisë. Disa organe mund të transplantohen ndërsa dhuruesi është në jetë, ndërsa të tjerë vetëm pas vdekjes së tij. Në rastin e organeve që mund të transplantohen teksa dhuruesi është në jetë, një njeri i gjallë i dhuron një tjetri organin/et apo qelizat për të cilat i sëmuri ka nevojë. Këto organe janë veshkat, mëlçitë, gjaku, palca dhe qelizat riprodhuese, të cilat në trupin e njeriut gjenden në çift ose formë shtrese apo kanë veti rinovimi e ripërtëritjeje. Ndërsa transplantimi i organeve si pankreasi, damarët, zorrët, lëkura, zemra, valvulat kardiake (kllapat e zemrës) dhe kornea, pra shtresa e tejdukshme e syrit, mund të realizohet vetëm pasi dhuruesi humbet jetën. Veshkat, mëlçia, mushkëritë, zemra, pankreasi, palca kurrizore, kornea, kockat dhe zorra e hollë janë organet e indet, që transplantohen më shumë në ditët e sotme. Në krye të transplantimeve, që mund të realizohen teksa dhuruesi është në jetë, renditen ato të veshkave; pasi ato janë dy në trupin e njeriut, nuk e humbasin funksionin menjëherë pas dhurimit dhe nuk i shkaktojnë probleme shëndetësore dhuruesit. Veshkat, organe këto që kanë një funksion shumë të rëndësishëm si ai i pastrimit dhe filtrimit të gjakut nga lëndët e dëmshme, mund të bëhen jofunksionale si pasojë e disa sëmundjeve. Në këtë rast, detyrën e veshkave e marrin përsipër aparaturat e dializës ose pacientit i transplantohet një veshkë e shëndoshë; sepse një njeri pa veshkë apo me veshkë jofunksionale nuk mund të jetojë më shumë se 2-3 javë. Mjekët theksojnë se një trajtim shtesë është kusht në rast se funksioni i të dyja veshkave bie nën nivelin 20 për qind. Ky trajtim mund të jetë dializa ose transplantimi i veshkës. Dializa është një mënyrë për kryer funksionin e humbur të veshkës nëpërmjet një aparature. Pra aparatura e dializës luan rolin e një veshke artificiale. Ndërsa në rastin e transplantimit të organit, veshka tashmë jofunksionale zëvendësohet me një veshkë tjetër. Kjo veshkë e shëndoshë mund të merret si nga një dhurues në jetë ashtu edhe nga një i vdekur. Qëllimi i transplantimit të veshkës nuk është vetëm ndreqja e funksionit të organit, por njëkohësisht edhe përmirësimi i cilësisë së jetës së pacientit. Transplantimi i organit është metoda, që mjekët zgjedhin më shumë për personat me insuficiencë renale kronike (pamjaftueshmëria kronike e veshkës). Arsyeja e kësaj është se transplantimi i veshkës e rrit më shumë cilësinë e jetës së pacientit dhe ka efekte psikologjike më pozitive sesa dializa. E thënë ndryshe; dializa është një mënyrë kurimi e përkohshme për personat me sëmundje renale; kurse transplantimi i veshkës është një zgjidhje përfundimtare për këta lloj pacientësh. Sa i përket transplantimeve të veshkave nga dhurues në jetë, personi dhurues i organit është përgjithësisht një nga të afërmit e të sëmurit. Shkencëtarët tërheqin vëmendjen se ndryshe nga opinioni i përhapur gjerësisht tek njerëzit, pajtueshmëria e indeve tashmë nuk është më e domosdoshme për transplantimin e veshkës, pasi për këtë lloj ndërhyrjeje është e mjaftueshme vetëm pajtueshmëria e grupit të gjakut. Transplantimet e veshkave, që realizohen pas një sërë analizash të detajuara, prodhojnë rezultate të suksesshme në mbi 90 për qind të rasteve. Transplantimi i parë i suksesshëm i veshkave në Turqi është realizuar në vitin 1975. Që atëherë transplantimet e suksesshme vazhdojnë me një përqindje tepër të lartë prej gati 40 vitesh. Sipas të dhënave të Ministrisë turke të Shëndetësisë, në të gjithë vendin gjenden plot 63 qendra për transplantimin e veshkave, ku realizohen rreth 2.000 transplantime në vit. Përveç veshkave, në Turqi realizohen edhe transplantimet e mëlçisë, mushkërive, pankreasit, zemrës, valvulave kardiake, palcës kurrizore dhe zorrëve të holla. Mjekët në Turqi realizojnë me sukses jashtëzakonisht të madh veçanërisht transplantimin e organeve dhe indeve si veshka, mëlçia dhe palca kurrizore. Prandaj, krahas pacientëve vendas, Turqia është një vend i preferuar dhe me çmime mjaft të arsyeshme edhe për të sëmurët ndërkombëtarë. Transplantimet e suksesshme të organeve, që realizohen nga mjekë dhe personel shëndetësor të kualifikuar dhe me përvojë duke përdorur teknologji mjekësore të sofistikuara, e kanë shndërruar Turqinë në një qendër graviteti rajonale për këtë profil të mjekësisë.

Spitalet turke në Afrikë ofrojnë shërbim për qindra mijëra njerëz

Rreth 400.000 civilë janë identifikuar si përfitues në objektet shëndetësore të ndërtuara, flasin të dhënat e Agjencisë Turke për Bashkëpunim dhe Koordinim (TIKA).

Ankara
ANKARA (AA) – Spitalet të ndërtuara nga Turqia në Somali, Sudan dhe Libi vazhdojnë tu shërbejnë mijëra afrikanëve të cilët ndryshe nuk do të kishin qasje në shëndetësi nga shkaku i konflikteve të armatosura në shtetet e tyre, raporton Anadolu Agency (AA). Rreth 400.000 civilë janë identifikuar si përfitues në objektet shëndetësore të ndërtuara, flasin të dhënat e Agjencisë Turke për Bashkëpunim dhe Koordinim (TIKA). Agjencia e cila ka mbi 10 zyra anembanë Afrikës, ka zbatuar disa projekte që janë në vazhdën e forcimit të bashkëpunimit me kontinentin afrikan. Njëri nga to është spitali për Hulumtime dhe Trajnim, Somali-Turqi i themeluar në vitin 2015 në Mogadishu, i cili vetëm vitin e kaluar iu ka shërbyer mbi 67.000 pacientëve nga zonat lokale. TIKA ka kontribuuar me pajisje dhe furnizime të cilat kanë mundësuar shërbim shëndetësor cilësor. Sipas marrëveshjes, spitali duhet bashkërisht të operojë për pesë vjet, me atë që Ministria turke e Shëndetësisë ofron personel të specializuar dhe mbështetje financiare, pas së cilës spitali do të drejtohet vetëm nga somalezët.

Sudani dhe Libia

Një projekt i ngjashëm me atë të Somalisë është edhe spitali për Hulumtime dhe Trajnim, Nyala Sudan-Turqi i ndërtuar tre vite më parë në kryeqytetin Darfur. Deri më tani spitali ka ofruar shërbime mjekësore për rreth 250.000 njerëz, përfshirë sudanezët dhe shtetasit që vijnë nga Kameruni, Çadi dhe Gambia. Spitali ka 150 shtretër të rregullt, tre dhoma operative, një njësi të pajisur plotësisht me pajisje radiologjike, një njësi për kujdes intensiv dhe laboratorë të shumtë, ku shërben në pothuajse çdo fushë duke u ardhur në ndihmë nevojave të shumta të qytetarëve. Mjekët në atë spital janë të trajnuar nga specialistët turq. TIKA, ka theksuar gjithashtu se në fund të vitit 2012 nisi ndërtimin e një spitali për terapi fizike në Misrata të Libisë i cili nga shkaku i situatës së brendshme në shtet përfundoi në fillim të këtij viti, më vonë se që ishte menduar. Me një kapacitet mesatar prej 200 pacientë në ditë, spitali ka për qëllim të lehtësojë vuajtjet nga trauma psikologjike për shkak të luftës civile.

Turqi, shkencëtari izolon me sukses virusin COVID-19

“Drejtori i Institutit të Bioteknologjisë të universitetit tonë arriti me sukses të izolojë virusin SARS-COV-2, gjë që është hapi i parë i prodhimit të serumit, vaksinës dhe ilaçeve kundër koronavirusit”, shkroi Universiteti i Ankarasë

Një virolog turk ka izoluar me sukses koronavirusin e ri (COVID-19), në përpjekje për të prodhuar një vaksinë kundër kësaj sëmundjeje vdekjeprurëse e cila në mbarë globin ka vrarë pothuajse 68 mijë persona, raporton Anadolu Agency (AA). “Drejtori i Institutit të Bioteknologjisë të universitetit tonë, Prof. Dr. Aykut Özkul, arriti me sukses të izolojë virusin SARS-COV-2, gjë që është hapi i parë i prodhimit të serumit, vaksinës dhe ilaçeve kundër koronavirusit”, shkroi në një postim në twitter Universiteti i Ankarasë. Ministri turk i Industrisë dhe Teknologjisë, Mustafa Varank, gjatë javës së kaluar njoftoi publikun se gjithsej 24 universiteti dhe tetë njësi publike të hulumtimit e zhvillimit me qindra studiues po punojnë për të prodhuar një vaksinë kundër virusit COVID-19. Pasditen e djeshme, Turqia njoftoi se numri i vdekjeve nga koronavirusi në vend arriti në 574, ndërsa numri i rasteve të konfirmuara në mbi 27 mijë. Pasi për herë të parë u shfaq dhjetorin e kaluar në Wuhan të Kinës, koronavirusi është përhapur në mbarë botën dhe bazuar në të dhënat e Universitetit John Hopkins me bazë në SHBA numri i të infektuarve nga ky virus në mbarë globin ka tejkaluar shifrën 1.2 milionë, ndërkohë që rreth 253 mijë janë shëruar pas trajtimit.
Translate »
This site is registered on wpml.org as a development site.